بزرگنمايي:

چه خبر - کوررنگي چيست؟

کوررنگي آن چيزي که به نظر مي رسد نيست. اکثر افرادي که مبتلا به اين شرايط، يعني کور رنگي، هستند، مي توانند برخي رنگ ها را تشخيص دهند و در تشخيص برخي ديگر مشکل دارند. بنابراين شايد ضعف در بينايي رنگ ها نام بهتري باشد. به هر حال نام اين مشکل هر چه باشد، در بين مردها بسيار رايج تر است. از هر 12 مرد يک نفر به کوررنگي مبتلاست، در حاليکه اين رقم در بين خانم ها يک نفر از هر 200 نفر است.

دو نوع رايج کوررنگي وجود دارد، که در يکي از آنها نمي توانيد رنگ قرمز و سبز را تشخيص دهيد و در ديگري تشخيص رنگ زرد و آبي سخت است. هر دو نوع ممکن است شديد، خفيف يا متوسط باشند.

شبکيه لايه اي است در پشت مردمک جشم که به نور حساس است. اين بخش داراي دو نوع سلول است: ميله اي و مخروطي. سلول هاي ميله اي در نور کم و سلول هاي مخروطي در نور زياد واکنش نشان مي دهند و هر دو نوع سلول به رنگ ها پاسخ مي دهند. سيگنال هاي اين سلول ها از طريق عصب بينايي به مغز ارسال مي شود و در مغز اين سيگنال ها با هم ترکيب مي شوند تا رنگ هاي موجود در رنگين کمان ر تشکيل دهند. حدود 12 درصد خانم ها نوع اضافه اي از سلول هاي مخروطي دارند که به آنها اجازه مي دهد 100 برابر مردها رنگ ها را ببينند.

اگر به کوررنگي مبتلا هستيد، به اين معناست که حداقل يک نوع از سلول هاي مخروطي داراي مشکل هستند. اين سلول هاي مخروطي ممکن است وجود نداشته باشند يا رنگ ها را به شکل متفاوتي دريافت کنند. به هرحال هر يک از اين عوامل که وجود داشته بشد، اين سلول ها نمي توانند اطلاعات را به درستي به مغز ارسال کنند. از آنجايي که سلول هاي مخروطي به شما کمک مي کنند جزئيات آنچه را به آنها نگاه مي کنيد، ببينيد، بنابراين کوررنگي ممکن است باعث شود وضوح بينايي شما نيز کم شود.

اکثر افرادي که به کور رنگي مبتلا هستند، با اين شرايط متولد مي شوند، چرا که اين مشکل با ژن هايي شروع مي شود که شما ز پدر و مادر خود دريافت مي کنيد. اين ژن ها دستورالعمل درست را در مورد چگونگي ساخت رنگدانه هاي آبي، قرمز و سبز براي سلول هاي مخروطي به بدن نمي دهند. بدون رنگدانه ها نيز سلول هاي مخروطي نمي توانند رنگ ها را تشخيص دهند.

برخي افراد با کور رنگي به دنيا نيامده اند، اما ابتلا به برخي بيماري هاي چشمي مي تواند کور رنگي را در پي داشته باشد. به علاوه بيماري هايي مانند لوسمي، پارکينسون، آلزايمر، کم خوني سلولي داسي شکل يا اختلال مصرف الکل ممکن است منجر به بروز کور رنگي شوند.

عوارض جانبي برخي داروها کور رنگي است، از جمله داروهايي که براي بيماري هاي زير تجويز مي شوند:

به علاوه کار کردن با مواد شيميايي مانند کودها و حلال ها احتمال بروز کور رنگي را در پي دارد.

اگر کودک شما مبتلا به کور رنگي باشد، اين بيماري در وي تشخيص داده نمي شود تا زماني که کودک شروع به بيان نام رنگ ها مي کند و يا در مدرسه در زمان انجام تکاليف و استفاده از رنگ هاي مختلف دچار مشکل مي شود. بهتر است بينايي رنگي کودک را در 4 سالگي مورد بررسي و معاينه قرار دهيد. اگر سابقه ابتلا به کور رنگي در خانواده شما وجود دارد، حتما کودک را به نزد چشم پزشک ببريد.

مهم ترين روش براي تشخيص کور رنگي در يک فرد استفاده از تست رنگي ايشي هارا Ishihara است. در اين تست از تصوير نقطه هايي به رنگ هاي مختلف استفاده مي شود که در بين اين نقطه يک عدد يا تصوير ديگري مخفي شده است. اگر بينايي شما مشکل نداشته باشد اين عدد يا شکل را تشخيص مي دهيد، اما اگر به کور رنگي مبتلا باشيد، تشخيص عدد يا شکل در بين نقاط رنگي برايتان سخت خواهد بود. اين تست را به تناهيي خودتان هم مي توانيد انجام دهيد، اما انجام آن توسط چشم پزشک کامل تر انجام مي شود.

برنامه هايي براي موبايل و تبلت طراحي شده که رنگ اشيا را به شما مي گويد، به اين صورت که عکس مي گيريد و با لمس کردن بخش مورد نظر خود در تصوير، برنامه رنگ را برايتان بيان مي کند. اگر به کور رنگي قرمز – سبز مبتلا باشيد، لنزهاي مخصوصي وجود دارد که به کمک آنها مي توانيد رنگ ها را واضح تر ببينيد.

اگر کور رنگي شما بر اثر بيماري يا مصرف برخي داروها بروز کرده باشد، مي توانيد براي درمان آن کاري انجام دهيد. به عنوان مثال پزشک مي تواند دارويي که روي بينايي شما تاثير گذاشته را عوض کرده و داروي ديگري برايتان تجويز کند. اما نوع اصلي کور رنگي، يعني نوعي که اين بيماري را به ارث مي بريد، قابل درمان نيست.

بيشتر بدانيد : زيبايي به قيمت كور شدن؟!

بيشتر بدانيد : چه رنگي را دوست داريد؟

بيشتر بدانيد : وقتي ديابت دشمن بينايي مي شود

بيشتر بدانيد : حفاظت از قدرت بينايي با لاغر شدن

منبع: سيمرغ